Wydany tom
stanowią w zasadzie rozszerzone wersje referatów z II Forum Doktorantów AJD
(14–15.XI.2012 r.). Jednak z powodu zawirowań spowodowanych najpierw problemem
z recenzjami, a następnie brakiem funduszy wydanie książki się opóźniało.
Monografię zatytułowaną „W zwierciadle humanistyki. Konteksty
historyczno-filologiczne” wydano nakładem własnym trzynastu autorów. Jeżeli ktoś
byłby zainteresowany to mogę odstąpić jedną sztukę po cenie druku. Również
kilka egzemplarzy zostało wysłanych do największych bibliotek w całej Polsce.
Redakcją zajęły się wspólnie mgr Magdalena Syguda oraz mgr Agnieszka Złota.
Praca została zrecenzowana przez Pana prof. zw. dr. hab. Tadeusza Srogosza,
Pana dr. hab. prof. AJD Adama Regiewicza oraz Panią dr hab. Małgorzatę
Dawidziak-Kładoczną.
Jeżeli
chodzi o zawartość to jest ona bardzo zróżnicowana, aby najlepiej ją
przedstawić posłużę się fragmentem wstępu autorstwa Pani dziekan Wydziału
Filologiczno-Historycznego Akademii im. Jana Długosza dr hab. prof. AJD
Agnieszki Czajkowskiej: „Publikowane w nim prace są efektem samodzielnych badań
młodych adeptów nauki i dokumentują nie tylko ich duże zaangażowanie poznawcze,
ale także niemałe umiejętności analityczne, syntetyczne i pisarskie. Tom
podzielony został na dwie części, zatytułowane >>Historia<< i >>Literatura<<. W
obrębie każdej z nich znajdują się poszczególne grupy prac. I tak teksty
historyczne rozpoczyna studium poświęcone przesądom i zwyczajom pogrzebowym
ludu polskiego w XIX i na początku XX wieku, którego autorką jest Magdalena
Syguda. Kolejny tekst dotyczy przesłanek epistemologicznych w refleksji
filozoficznej Tadeusza Bilikiewicza. Jego autorką jest Agnieszka Złota.
Prezentuje on poglądy dwudziestowiecznego lekarza, współtwórcy nowoczesnej
psychiatrii. Zamyka tę część studium na temat kryzysu sueskiego w 1956 roku,
którego autorem jest Adrian Kosowski.
Kolejna
część materiałów historycznych została zatytułowana sylwetki. Czytelnik
znajdzie w niej szkic na temat znakomitego architekta pierwszej połowy XVII
wieku, Valentina von Sabischa pióra Eweliny Bożek-Leszczyk, tekst Ewy
Kajdańskiej zatytułowany O życiu i działalności Konstantego Jagiełły ps. >>Kostek<<
(1916–1944) oraz pracę Sebastiana Liwocha, >>Lucjan
Słonczycki żołnierz partyzantki antyniemieckiej i działacz podziemia antykomunistycznego<<.
Ostatnia
grupa tekstów historycznych zawiera bardzo interesujące materiały z dziedziny
regionalistyki. Są to szkice Darii Matyji, >>Właściciele
pałacu w Szczekocinach w latach 1709–1980<< oraz Mariusza
Kolmasiaka, >>Album z adresami hołdowniczymi podarowany przez
częstochowian Józefowi Piłsudskiemu w 1932 r. Wybór kart<<. Przedstawiają
one dzieje zbudowanego przez Dębińskich, niszczejącego dziś pałacu w
Szczekocinach niedaleko od Częstochowy oraz epizod z dziejów częstochowskiego
kultu marszałka Józefa Piłsudskiego, którego wyrazem był przygotowany z okazji
jego imienin album z 1932 roku.
Rozdział
literaturoznawczy otwierają prace analityczne, których autorkami są: Agnieszka
Reszka, >>Heinrich Heine a Rewolucja Francuska (1830)<<
i Diana Walawender, >>Wojno
cóżeś ty za pani?<< - o
wojennej twórczości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Kolejne teksty to
interpretacje. Są wśród nich prace Anny Tomzik, >>Sacrum w
literaturze popularnej. Przyczynek do interpretacji powieści Ignacego
Karpowicza Ballady i romanse<< oraz Darii Jekiel >>Dickens
i Feber. Literackie obrazy kobiet wiktoriańskiej Anglii. (Oliwer Twist [1838],
Szkarłatny płatek i biały [2002])”. Tom zamyka artykuł językoznawczy Marzeny
Formy, który obserwuje innowacje w związkach frazeologicznych na przykładzie
tekstów Marzeny Rogalskiej. Spostrzeżenia młodej badaczki na temat przemian
języka polskiego w mediach stają się przyczynkiem do diagnozy stanu
współczesnej kultury i świadomości.
Zróżnicowany
zbiór studiów pokazuje bogactwo badań doktorantów Wydziału
Filologiczno-Historycznego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie oraz ich
niemałe kompetencje, które dają nadzieję na przyszłe prace, bardziej obszerne
pod względem problematyki i zakresu chronologicznego. Stają się one ponadto
dowodem, że humanistyka wciąż pozostaje aktualnym terenem dyskusji na temat
społecznej przeszłości i dzisiejszej kondycji człowieka w świecie”.
Komentarze
Prześlij komentarz